Η σημασία ενός «καλού» θανάτου για τους καρκινοπαθείς
Για τους καρκινοπαθείς, ένας «καλός» θάνατος μπορεί να έχει να κάνει
περισσότερο με τις ανθρώπινες αξίες παρά με τις πιο σύγχρονες ιατρικές θεραπείες,
σύμφωνα με άρθρο που δημοσιεύεται στο επιστημονικό έντυπο Archives of
Internal Medicine.
Σύμφωνα με μελέτη που έγινε από το Αντικαρκινικό Ινστιτούτο
«Dana-Farber» και την Ιατρική Σχολή του Χάρβαρντ, τα άτομα που υποβάλλονταν σε θεραπεία
σε μονάδα εντατικής φροντίδας ή είχαν αποβιώσει στο νοσοκομείο, ενδιαφέρονταν περισσότερο
για τα συμπτώματα της ασθένειας. Αντίθετα, όσοι προσεύχονταν ή έκαναν διαλογισμό
ή είχαν συμπαράσταση από τον θεράποντα ιατρό, απολάμβαναν καλύτερης ποιότητας ζωής
σύμφωνα με τις απόψεις της οικογένειας τους ή του φροντιστή τους.
«Ίσως το καλύτερο φάρμακο για τους ασθενείς που πεθαίνουν είναι η
ανάπτυξη μιας θεραπευτικής συνεργασίας μεταξύ γιατρού και ασθενή, δηλαδή μια συναισθηματική
σχέση, ένα αίσθημα κοινού στόχου», εξηγεί η Δρ Χόλυ Πριγκερσον, επικεφαλής της μελέτης.
Η ερευνήτρια χρησιμοποίησε στοιχεία από την μελέτη Coping With
Cancer στην οποία είχαν συμμετάσχει 400 καρκινοπαθείς από τις ΗΠΑ, όλοι με ανίατες
περιπτώσεις της νόσου. Οι συμμετέχοντες ήταν κυρίως καυκάσιας φυλετικής καταγωγής
και χριστιανοί, μέσης ηλικίας 59 ετών.
Οι ασθενείς είχαν ερωτηθεί στην αρχή της μελέτης και είχαν συμπληρώσει
ερωτηματολόγιο για τη σχέση με τον γιατρό τους, αν τον εμπιστεύονταν και αν τους
αντιμετώπιζε ως ανθρώπινη ολότητα. Οι φροντιστές τους είχαν επίσης ερωτηθεί στην
αρχή της έρευνας και μετά τον θάνατο των ασθενών, κατά μέσο όρο τέσσερις μήνες από
την έναρξης της μελέτης.
Σύμφωνα με τις εκτιμήσεις των φροντιστών για την ποιότητα ζωής κάθε
ασθενή κατά τη διάρκεια της τελευταίας εβδομάδας της ζωής τους, οι ερευνητές δημιούργησαν
στατιστικά μοντέλα για να αξιολογήσουν ποιοι παράγοντες ήταν σημαντικότεροι.
Ο θάνατος στο νοσοκομείο ή την μονάδα εντατικής θεραπείας σχετίστηκε
με χαμηλότερη ποιότητα ζωής κατά την τελευταία εβδομάδα ζωής του ασθενή, όπως επίσης
και στην περίπτωση της χημειοθεραπείας ή σωλήνα σίτισης.
Οι θρησκευτικές δραστηριότητες, όπως η προσευχή ή ο διαλογισμός συσχετίστηκαν
με καλύτερη ποιότητα ζωής στο τέλος, όπως επίσης και η αίσθηση της θεραπευτικής
βοήθειας και η παρουσία ενός ιερέα.
health.in.gr