Καλύτερη επιβίωση υπόσχεται το everolimus στις ασθενείς με προχωρημένο καρκίνο του μαστού
Πρόκληση παραμένει για τους επιστήμονες η θεραπεία του προχωρημένου
ή μεταστατικού καρκίνου του μαστού, παρά την σημαντική πρόοδο που έχει συντελεστεί
στα τελευταία 30 χρόνια στους τομείς της πρόληψης και της έγκαιρης διάγνωσης της
νόσου.
Σε συνέντευξη τύπου που παραχώρησε η Εταιρεία Ογκολόγων Παθολόγων
Ελλάδος για τον μεταστατικό καρκίνο του μαστού, ο καθηγητής Παθολογίας-Ογκολογίας
της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου Κρήτης και πρόεδρος της εταιρείας Β.Γεωργούλιας επεσήμανε ότι ενώ τα τελευταία
30 χρόνια έχουν γίνει προγράμματα έγκαιρης διάγνωσης, αλλά τα πρόσφατα δεδομένα
από την Ευρώπη, τις ΗΠΑ και την Ιαπωνία δείχνουν ότι το 16% των γυναικών με καρκίνο
του μαστού διαγιγνώσκονται σε προχωρημένο στάδιο, ενώ το 5-6% έχει ήδη μεταστατική
νόσο.
Κατά μέσο όρο, υπολογίζεται ότι τα νέα περιστατικά προχωρημένου καρκίνου
του μαστού αυξάνονται κατά 1% ετησίως. Επιπλέον, εκτιμάται ότι, στις ανεπτυγμένες
χώρες το ένα τρίτο των γυναικών που έχουν διαγνωσθεί σε πρώιμο στάδιο, αναπτύσσουν
μεταστατική νόσο. Παρά τις θεραπευτικές εξελίξεις, ο μέσος χρόνος επιβίωσης μετά
τη διάγνωση παραμένει στα ίδια επίπεδα εδώ και δεκαετίες, δηλαδή περίπου 2-3 έτη.
«Ο μεταστατικός καρκίνος του μαστού είναι μια ετερογενής νόσος, και
οι λόγοι που ευθύνονται για τη ανάπτυξη του καρκίνου σε απομακρυσμένες περιοχές
του σώματος ποικίλουν από ασθενή σε ασθενή. Παρά τη διεξαγωγή ερευνών, που εστιάζουν
στην πρόβλεψη τόσο των παραγόντων κινδύνου όσο και στους μηχανισμούς εξέλιξης της
νόσου, πολύ λίγα πράγματα έχουν διασαφηνιστεί,» τόνισε ο Β.Μπαρμπούνης, Παθολόγος-Ογκολόγος, Διευθυντής
Ογκολογικής Μονάδας του Γ.Ν.Α. «Ιπποκράτειο».
Ο μεταστατικός καρκίνος του μαστού είναι μια μη-ιάσιμη νόσος, και συνεπώς η θεραπευτική αντιμετώπιση
στοχεύει κυρίως στην επιβράδυνση της εξέλιξης της νόσου και στην βελτίωση της ποιότητας
ζωής των ασθενών. Η καθιερωμένη αγωγή είναι συνήθως παρόμοια με αυτή των πιο πρώιμων
σταδίων, ενώ συνήθως καθορίζεται βάσει των παρακάτω παραγόντων: το μέγεθος και τα
χαρακτηριστικά του πρωτοπαθούς όγκου, το μέγεθος, την εντόπιση και τον αριθμό των
μεταστατικών όγκων, την ηλικία και τη γενική κατάσταση υγείας του ασθενούς, τις
θεραπείες που ακολούθησε ο ασθενής στο παρελθόν, καθώς επίσης και τις προτιμήσεις
του ασθενούς. Ο προχωρημένος καρκίνος του μαστού μπορεί να αντιμετωπιστεί με συστημική
θεραπεία (χημειοθεραπεία, βιολογική θεραπεία, στοχευμένα φάρμακα, ορμονοθεραπεία),
με τοπική θεραπεία (χειρουργική επέμβαση, ακτινοβολία) ή συνδυασμό των παραπάνω.
Η ορμονοθεραπεία παραμένει ο ακρογωνιαίος λίθος της αγωγής στις γυναίκες με προχωρημένο
καρκίνο του μαστού, ωστόσο το 50% περίπου των γυναικών δεν ανταποκρίνεται στην αρχική
αγωγή με ορμονοθεραπεία, ενώ σχεδόν όλες όσες ανταποκρίνονται αναπτύσσουν αντοχή.
Καλύτερη επιβίωση με το everolimus
Πρόσφατα εγκρίθηκε από την Ευρωπαϊκή Ένωση το everolimus για τη θεραπεία
μετεμμηνοπαυσιακών γυναικών με την πιο συχνή μορφή καρκίνου του μαστού προχωρημένου
σταδίου, δηλαδή ορμονοθετικό καρκίνο, αρνητικό στους υποδοχείς τύπου 2 του ανθρώπινου
επιδερμικού αυξητικού παράγοντα (HER2/neu).
Η έγκριση βασίστηκε στα δεδομένα μελέτης Φάσης ΙII (BOLERO-2), όπου
συμμετείχαν περισσότερες από 700 ασθενείς και η οποία κατέδειξε σημαντική βελτίωση
στην επιβίωση χωρίς εξέλιξη της νόσου για τις ασθενείς που έλαβαν everolimus. Συγκεκριμένα,
τα δεδομένα έδειξαν, ότι το everolimus σε συνδυασμό με την εξεμεστάνη, ένα αναστολέα
της αρωματάσης, υπερδιπλασίασε την επιβίωση χωρίς εξέλιξη της νόσου στους 11 μήνες
(από 4,1), ενώ παράλληλα μείωσε κατά 55% τον κίνδυνο επιδείνωσης της νόσου σε σύγκριση
με τη μονοθεραπεία με εξαμεστάνη.
«Δυστυχώς, οι μέχρι σήμερα θεραπευτικές επιλογές για την προχωρημένη
ή μεταστατική νόσο είναι σχετικά περιορισμένες. Έτσι υπάρχει άμεση ανάγκη για την
ανάπτυξη νέων, πιο αποτελεσματικών και εξατομικευμένων θεραπειών, που θα συνοδεύονται
και από λιγότερες -σε σχέση με τη χημειοθεραπεία- ανεπιθύμητες ενέργειες. Οι θεραπείες
αυτές στοχεύουν σε κομβικά, για την εμφάνιση και πρόοδο της καρκινικής νόσου, μοριακά
μονοπάτια», επεσήμανε ο Χ.Παπαδημητρίου,
Παθολόγος-Ογκολόγος, Αναπληρωτής Καθηγητής Πανεπιστημίου Αθηνών, υπεύθυνος της Ογκολογικής
Μονάδας του Νοσοκομείου Αλεξάνδρα. «Η έγκριση του everolimus αποτελεί σημαντική
εξέλιξη, καθώς βελτιώνει την αποτελεσματικότητα της ορμονοθεραπείας με αναστολέα
της αρωματάσης, αυξάνοντας σημαντικά το χρόνο χωρίς εξέλιξη της νόσου».
Το everolimus στοχεύει την πρωτεΐνη mTOR στα καρκινικά κύτταρα, μία
πρωτεΐνη η οποία έχει κεντρικό ρόλο ως σημαντικός ρυθμιστής της κυτταρικής διαίρεσης,
του κυτταρικού μεταβολισμού και της ανάπτυξης αιμοφόρων αγγείων. Έχει διαπιστωθεί,
ότι στον καρκίνο του μαστού η αντίσταση στην ορμονοθεραπεία σχετίζεται με την υπερενεργοποίηση
του μονοπατιού της πρωτεΐνης mTOR.
health.in.gr