Σκλήρυνση κατά πλάκας

Αναζήτηση

Σκλήρυνση κατά πλάκας

 Η σκλήρυνση κατά πλάκας είναι μια χρόνια νόσος που επηρεάζει το κεντρικό νευρικό σύστημα, το οποίο αποτελείται από τον εγκέφαλο και το νωτιαίο μυελό. Η σκλήρυνση κατά πλάκας πιστεύεται ότι είναι αυτοάνοση πάθηση, δηλαδή μια πάθηση κατά την οποία το ανοσοποιητικό σύστημα επιτίθεται σε διάφορα σημεία του σώματος σαν να ήταν ξένα.

 Στην σκλήρυνση κατά πλάκας, το σώμα λανθασμένα επιτίθεται κατά των πρωτεϊνών της μυελίνης, μιας ουσίας που περιβάλλει τις νευρικές ίνες στον εγκέφαλο και το νωτιαίο μυελό. Το γεγονός αυτό οδηγεί σε φλεγμονή και βλάβη της θήκης των νεύρων και δημιουργία πολλαπλών ουλών (σκλήρυνση). Τελικά, αυτή η βλάβη μπορεί να οδηγήσει σε επιβράδυνση των νευρικών σημάτων που ελέγχουν τους μύες, τη δύναμη και το συντονισμό των μυών και τις αισθήσεις.

 Η σκλήρυνση κατά πλάκας προσβάλλει περισσότερο από 1 εκατομμύριο ανθρώπους σε όλο τον και οι περισσότεροι ασθενείς εμφανίζουν συμπτώματα μεταξύ των 20 και 40 ετών. Η σκλήρυνση κατά πλάκας έχει απρόβλεπτη εξέλιξη. Σε ορισμένα άτομα, η σκλήρυνση κατά πλάκας είναι μία ήπια νόσος ενώ σε αλλά μπορεί να οδηγήσει σε μόνιμη αναπηρία. Οι θεραπείες μπορούν να τροποποιήσουν την πορεία της νόσου και να ανακουφίσουν από τα συμπτώματα.

 Ποια είναι τα συμπτώματα;

 Τα συμπτώματα της σκλήρυνσης κατά πλάκας μπορεί να περιλαμβάνουν: 

• Μούδιασμα ή αδυναμία σε ένα ή περισσότερα άκρα, που συνήθως εμφανίζεται από τη μία πλευρά του σώματός ή το κάτω μισό του σώματός σας 

• Μερική ή ολική απώλεια της όρασης, συνήθως από τον ένα οφθαλμό που συχνά συνοδεύεται με πόνο κατά τις κινήσεις του ματιού 

• Θολερότητα στην όραση ή διπλωπία (να βλέπετε το είδωλο διπλό) 

• Μούδιασμα ή πόνους σε διάφορα σημεία του σώματός σας 

• Αίσθημα ηλεκτρικών εκκενώσεων που προκύπτουν με ορισμένες κινήσεις κεφαλής 

• Τρόμος, έλλειψη συντονισμού ή ασταθές βάδισμα 

• Κόπωση 

• Ζάλη

 Σε ορισμένες περιπτώσεις, τα άτομα με σκλήρυνση κατά πλάκας, μπορεί επίσης να αναπτύξουν μυϊκή δυσκαμψία ή σπασμούς των μυών, μπερδεμένη ομιλία, παράλυση ή προβλήματα με την ουροδόχο κύστη, το έντερο και την σεξουαλική λειτουργία. Επίσης μπορεί να εμφανιστούν αμνησία ή δυσκολία στη συγκέντρωση.

 Πού οφείλεται;

 Σε άτομα με σκλήρυνση κατά πλάκας, το ανοσοποιητικό σύστημα λανθασμένα καταστρέφει τα κύτταρα που παράγουν τη μυελίνη μια ουσία που περιβάλλει τις νευρικές ίνες στον εγκέφαλο και το νωτιαίο μυελό. Τελικά, αυτή η διαδικασία οδηγεί σε εκφύλιση των νεύρων και εκδηλώνεται η κλινική εικόνα της σκλήρυνσης κατά πλάκας.

 Γενετικοί παράγοντες μπορεί να κάνουν ορισμένα άτομα πιο ευαίσθητα στην σκλήρυνση κατά πλάκας. Αλλά η γενετική προδιάθεση είναι μόνο ένα μέρος της εξήγησης. Ορισμένοι ερευνητές πιστεύουν ότι η διαταραχή αυτή οφείλεται σε μια πρωτεΐνη που μιμείται τη μυελίνη η οποία μπορεί να εισαχθεί στο σώμα από έναν ιό. Άλλοι ερευνητές πιστεύουν ότι το ανοσοποιητικό σύστημα υπερενεργοποιείται απέναντι στη μυελίνη σε ασθενείς με σκλήρυνση κατά πλάκας.Εξάρσεις της νόσου μπορούν να προκληθούν από μια ιογενή λοίμωξη, όπως ένα κρυολόγημα ή γρίπη, ή με αλλαγές στο ανοσοποιητικό σύστημα όπως κατά τους πρώτους έξι μήνες μετά από μια εγκυμοσύνη.

 Παράγοντες κινδύνου

 Αυτοί οι παράγοντες μπορεί να αυξήσουν τον κίνδυνο ανάπτυξης σκλήρυνσης κατά πλάκας: 

• Κληρονομικότητα 

• Περιβαλλοντικοί παράγοντες. Πολλοί ιοί και τα βακτήρια ενοχοποιούνται για την ανάπτυξη σκλήρυνσης κατά πλάκας 

• Γεωγραφικοί παράγοντες.

 Πως γίνεται η διάγνωση;

 Δεν υπάρχουν ειδικές εξετάσεις για τη σκλήρυνση κατά πλάκας. Τελικά, η διάγνωση βασίζεται στο ιατρικό ιστορικό, την νευρολογική εξέταση και τη μαγνητική τομογραφία που αναδεικνύει τις βλάβες στα νεύρα.. Επίσης διενεργείται οσφυϊονωτιαία παρακέντηση κατά την οποία αφαιρείται ένα μικρό δείγμα εγκεφαλονωτιαίου υγρού για εργαστηριακή ανάλυση και τελος ειδικές δοκιμασίες με ηλεκτρικά σήματα για να διερευνηθεί η απάντηση του νευρικού συστήματος.

 Πως θεραπεύεται;

 Αν έχετε μια υποτροπιάζουσα μορφή της νόσου, ο γιατρός μπορεί να συστήσει θεραπεία με τροποποιητικά φάρμακα της νόσου νωρίς στην πορεία της νόσου. Αυτά τα φάρμακα περιλαμβάνουν βήτα ιντερφερόνες. και διάφορα ειδικά χημειοθεραπευτικά φάρμακα και ανοσοκατασταλτικά φάρμακα, κορτικοστεροειδή , μυοχαλαρωτικά , αντικαταθλιπτική φαρμακευτική αγωγή, το αντιικό φάρμακο αμανταδίνη ή ένα φάρμακο για τη ναρκοληψία. ανάλογα με την περίπτωση της νόσου. Επίσης συστήνεται φυσικοθεραπεία και ψυχολογική υποστήριξη.