Σχιζοφρένεια
Πρόκειται για μια ψυχική διαταραχή που χαρακτηρίζεται από προβλήματα στην αντίληψη της πραγματικότητας. Βέβαια δεν παρατηρείται οργανική βλάβη του νευρικού συστήματος του ασθενή, πλην όμως όλες οι επιστημονικές εργασίες επί του αντικειμένου αφήνουν να εννοηθεί την ύπαρξη μιας λεπτής νευροφυσιολογικής και χημικής δυσλειτουργίας μάλλον άγνωστης μέχρι σήμερα. Μάλιστα με τον όρο σχιζιφρένεια καλύπτεται ένα σύνολο νόσων με διαφορετικούς μηχανισμούς. Συνήθως τα άτομα με σχιζοφρένεια έχουν ακουστικές και οπτικές παραισθήσεις, παρανοϊκές ψευδαισθήσεις και αποδιοργανωμένη ομιλία και σκέψη, γεγονός που τους δημιουργεί σοβαρά προβλήματα στην κοινωνική τους συμπεριφορά.
Ποια είναι τα συμπτώματα;
Τα συχνότερα συμπτώματα που εμφανίζουν άτομα με σχιζοφρένεια είναι:
• Ψευδαισθήσεις
• Παραισθήσεις
• Ασυνάρτητη ομιλία
• Διαταραχές στη συμπεριφορά (π.χ. ακινησία, υπερδιέγερση,απομόνωση)
• Συναισθηματικές διαταραχές πχ ψυχρότητα ή επιφυλακτικότητα
• Κοινωνική απόσυρση, ή συνεχής αποφυγή κοινωνικών δραστηριοτήτων
• Μειωμένη απόδοση στο σχολείο ή την εργασία
Γενικά η σχιζοφρένεια προσβάλει συνηθέστερα έφηβους και ενήλικους, και των δύο φύλων μέχρι 35 ετών. Σε παιδιά θεωρείται πολύ σπάνια ενώ σε άτομα ηλικίας άνω των 40 ετών αποτελεί εξαίρεση.
Πού οφείλεται;
Τα ακριβή αίτια της σχιζοφρένιας είναι άγνωστα, αν και προκειται πιθανον για ένα συνδυασμό γενετικών και περιβαλλοντικών παραγόντων - ιδίως κατά την παιδική ηλικία - που θεωρείται ότι συμβάλλουν στην ανάπτυξη όλων των διαταραχών προσωπικότητας.
Ένα πρόσωπο με σχιζοειδή διαταραχή της προσωπικότητας μπορεί να έχει ένα γονέα ο οποίος ήταν ψυχρός ή αδιάφορος απέναντι στις συναισθηματικές του ανάγκες. Η κληρονομικότητα δηλαδή να υπάρχει ένας γονέας που έχει σχιζοφρένεια είναι ένας επιπλέον επιβαρυντικός παράγοντας και αυξάνει τις πιθανότητες για την ανάπτυξη της διαταραχής.
Πως γίνεται η διάγνωση;
Δεν υπάρχουν εργαστηριακές εξετάσεις για τη διάγνωση της σχιζοφρένειας.Η διάγνωση συνήθως τίθεται μετά από ενδελεχή συνέντευξη με τον ψυχίατρο.
Πως θεραπεύεται;
Η σχιζοφρένεια είναι δύσκολο να αντιμετωπιστεί, γιατί οι άνθρωποι με την διαταραχή αυτή έχουν την τάση να χαράξουν τον δικό τους δρόμο και να μην έρχονται σε επαφή με επαγγελματίες του χώρου της υγείας. Όταν αρχίσουν την κατάληλη φαρμακευτική αγωγή - είτε με την επιμονή της οικογένειας ή από το νομικό σύστημα – μπορεί να παρουσιάσουν σημαντική βελτίωση. Επίσης απαραιτητή είναι η συστηματική ψυχοθεραπεία.
Τι είδους επιπλοκές μπορεί να παρουσιαστούν;
Άτομα με σχιζοειδή προσωπικότητα βρίσκονται σε αυξημένο κίνδυνο για:
• Χρήση ναρκωτικών και ψυχοτρόπων ουσιών
• Αλκοολισμό
• Μείζονα κατάθλιψη
• Αγχώδης διαταραχή
• Κρίσεις πανικού
• Φοβίες
• Άλλες διαταραχές προσωπικότητας
Επιπλέον, επειδή οι άνθρωποι με σχιζοειδή διαταραχή της προσωπικότητας μπορεί να έχουν προβλήματα με την ερμηνεία και την αντιμετώπιση κοινωνικών ερεθισμάτων, μπορούν να έχουν επιθετική συμπεριφορά έναντι των άλλων ανθρώπων.
Πως μπορεί να προληφθεί;
Επειδή η εξέλιξη της σχιζοφρένειας σχετίζεται με την οικογένεια, την παιδική ηλικία και το περιβάλλον, η έγκαιρη διάγνωση και παρέμβαση μπορεί να βοηθήσει.