Φως στον τρόπο που ο εγκέφαλος μαθαίνει νέα πράγματα
Ο εγκέφαλος είναι πιθανότερο να αναγνωρίζει τις νέες πληροφορίες ως τέτοιες όταν το άγνωστο ενυπάρχει ήδη στο μυαλό, διαπιστώνει νέα αμερικανική μελέτη που δημοσιεύθηκε στο Science.
Η έρευνα της Δρ Λίλα Νταβάτσι και των συνεργατών της στο Πανεπιστήμιο της Νέας Υόρκης δείχνει ότι οι αναμνήσεις δεν δημιουργούνται ή ανακαλούνται σε κενό, αλλά οικοδομούνται υπό την επιρροή των πληροφοριών στις οποίες έχει εκτεθεί ο εγκέφαλος.
«Η προηγούμενη κατάσταση του εγκεφάλου μπορεί να επηρεάσει τον τρόπο που βλέπουμε τον κόσμο και τις αποφάσεις που λαμβάνου», σημειώνει η Δρ Νταβάτσι.
Μάλιστα, η έρευνα δείχνει ότι ο ιππόκαμπος, το τμήμα του εγκεφάλου που κωδικοποιεί τις αναμνήσεις, μπορεί να επιτελεί δύο δουλειές τις οποίες δε μπορεί να εκτελέσει ταυτόχρονα: την οικοδόμηση νέων αναμνήσεων και την αναγνώριση των υπαρχόντων. Ο χρόνος που χρειάζεται για να επικεντρωθεί από τη μια εργασία στην άλλη, ενδεχομένως να εξηγεί γιατί ο εγκέφαλος είναι καλύτερος στην αναγνώριση νέων πραγμάτων.
Νέο vs Παλιό
Για να μελετήσει τον σχηματισμό των αναμνήσεων και τη διαδικασία της ανάκλησης, η ερευνήτρια έδειξε σε ομάδα εθελοντών μια σειρά φωτογραφιών. Ορισμένες επαναλαμβάνονταν. Άλλες ήταν καινούριες ή παρόμοιες, αλλά διαφορετικές από τις προηγούμενες.
Για παράδειγμα: ο εθελοντής έβλεπε την εικόνα ενός μήλου, στη συνέχεια μια φωτογραφία ενός κοχυλιού και στη συνέχεια ένα ελαφρώς διαφορετικό μήλο. Αν ο εγκέφαλος έπρεπε να αλλάξει μεταξύ «παλιού» και «νέου», τα άτομα που είχαν δεί το νέο κοχύλι θα ήταν στην φάση του «νέου» και άρα θα πρόσεχαν ότι το παρόμοιο μήλο δεν είναι ίδιο με αυτό που είχαν δει προηγουμένως.
Αν το κοχύλι είχε αντικατασταθεί από μια εικόνα που είχαν δει προηγουμένως οι εθελοντλες, τότε θα ήταν πιθανότερο να μπερδέψουν το παρόμοιο μήλο με το αρχικό, επειδή οι εγκέφαλοί τους είναι προγραμματισμένοι να αναζητούν τα παλιά στοιχεία και όχι τα νέα.
Και αυτό συνέβη τελικά. Μετά από την παρουσίαση τελείως άσχετων, αλλά νέων εικόνων, οι συμμετέχοντες είχαν 10% πιθανότητες να εντοπίσουν σωστά την όμοια εικόνα με μια προηγούμενη παρόμοια.
Βελτίωση της μνήμης
Αυτό αποδεικνύει ότι ο τρόπος που δημιουργούμε αναμνήσεις και θυμόμαστε παλιά και νέα πράγματα, εξαρτάται από το τι μας έχει συμβεί λίγα λεπτά πριν.
Η μελέτη ανοίγει ένα τελείως νέο πεδίο ανάλυσης και κατανόησης της μνήμης, ειδικά όταν προσπαθούμε να αιτιολογήσουμε τον τρόπο λήψης ορισμένων αποφάσεων.
health.in.gr