Τεχνική χαλάρωσης μειώνει τις εξάψεις της εμμηνόπαυσης
Αν και οι μελέτες που έχουν γίνει κατά καιρούς για τις επιπτώσεις των τεχνικών
χαλάρωσης στα συμπτώματα της εμμηνόπαυσης έχουν καταλήξει σε αντικρουόμενα αποτελέσματα,
μια νέα σουηδική έρευνα υποστηρίζει ότι τελικά η χαλάρωση μπορεί να αποτελέσει μια
καλή εναλλακτική λύση στην θεραπεία ορμονικής υποκατάστασης.
Οι μετεμμηνοπαυσιακές γυναίκες που είχαν εκπαιδευτεί να κάνουν ασκήσεις χαλάρωσης
πριν και κατά τη διάρκεια της εκδήλωσης των εξάψεων μείωναν την συχνότητά τους στο
μισό κατά τη διάρκεια της τρίμηνης μελέτης. Οι γυναίκες της ομάδες ελέγχου παρατήρησαν
ελάχιστη αλλαγή στα συμπτώματά τους.
Είναι γνωστό ότι τα χρόνια πριν και μετά την εμμηνόπαυση, τα επίπεδα των
ορμονών δεν είναι σταθερά με αποτέλεσμα αρκετά συμπτώματα όπως οι ενοχλητικές εξάψεις,
οι νυχτερινές εφιδρώσεις και η αϋπνία να ταλαιπωρούν τις γυναίκες.
Η θεραπεία ορμονικής υποκατάστασης πιστεύεται ότι βοηθά στη σταθεροποίησης
των ορμονών, αλλά δεν είναι κατάλληλη αγωγή για όλες τις γυναίκες λόγω άλλων παθήσεων
ή και παραγόντων κινδύνου, ενώ άλλες αρνούνται να πάρουν ορμονική αγωγή φοβούμενες
τις παρενέργειες.
Η Δρ Λοττα Λιντ-Αστραντ από το Πανεπιστήμιο του Λινκοπινγκ στη Σουηδία μελέτησε τις επιπτώσεις
στις εμμηνοπαυσιακές εξάψεις και την ποιότητα ζωής της μεθόδου «εφαρμοσμένης χαλάρωσης»
που αναπτύχθηκε στη χώρα την δεκαετία του 1990, με βάση της συμπεριφορική γνωστική
θεραπεία.
Μια ομάδα 60 υγιών γυναικών με τυχαία επιλογή μοιράστηκε στα δύο και οι μισές
εφάρμοσαν την τεχνική χαλάρωσης ενώ οι υπόλοιπες δεν έκαναν κάποια θεραπεία. Οι
γυναίκες, κυρίως άνω των 40 ετών είχαν σταματήσει να έχουν ωορρηξία τουλάχιστον
έναν χρόνο νωρίτερα, αλλά εξακολουθούσαν να έχουν εξάψεις και νυχτερινές εφιδρώσεις.
Οι 33 γυναίκες έμαθαν να κάνουν ασκήσεις αναπνοής και χαλάρωσης της μυϊκής
έντασης πριν και κατά τη διάρκεια των εξάψεων.
Την πρώτη εβδομάδα, οι συμμετέχουσες παρατηρούσαν και κατέγραφαν πως ένιωθαν
πριν και κατά τη διάρκεια των εξάψεων ή άλλων εμμηνοπαυσιακών συμπτωμάτων. Στην
συνέχεια η ερευνήτρια τις ενθάρρυνε να αφιερώνουν 15 λεπτά κάθε μέρα στην τόνωση
και χαλάρωση των μυών του σώματος τους. Σταδιακά, οι γυναίκες έμαθαν να μειώνουν
τον χρόνο που χρειάζονταν για να χαλαρώσουν επικεντρώνοντας στον έλεγχο της αναπνοής
και λιγότερο στην τόνωση των μυών. Προς το τέλος της μελέτης, οι γυναίκες χαλάρωναν
20 φορές τη μέρα για διαστήματα των 30 δευτερολέπτων. Η τελική άσκηση απαιτούσε
από τις συμμετέχουσες με την αναπνοή και την χαλάρωση να μένουν ήρεμες κατά τη διάρκεια
μιας έξαψης.
Αξίζει να σημειωθεί ότι στην αρχή της μελέτης, όλες οι συμμετέχουσες είχαν
κατά μέσο όρο 10 επεισόδια εξάψεων την ημέρα. Μετά από τρεις μήνες, η ομάδα παρέμβασης
είχε κατά μέσο όρο τέσσερα επεισόδια, ενώ η ομάδα ελέγχου οκτώ.
Όπως αναφέρει η ερευνήτρια σε σχετικό άρθρο στο επιστημονικό έντυπο Menopause, καταγράφηκαν βελτιώσει και στην ποιότητα ζωής των γυναικών,
όπως στον ύπνο και τον σωματικό πόνο, κάτι που δεν ίσχυε για την ομάδα ελέγχου.
Η Δρ Λιντ-Αστραντ σημειώνει ότι τα αποτελέσματα δεν είναι καταληκτικά και
απαιτείται περαιτέρω μεγάλης κλίμακας τυχαιοποιημένη έρευνα, που θα συγκρίνει τις
τεχνικές χαλάρωσης με την σωματική άσκηση.
Και καταλήγει λέγοντας ότι οι τεχνικές χαλάρωσης δεν είναι κατάλληλες για
όλους , και ειδικότερα για γυναίκες που υποφέρουν από σοβαρή κατάθλιψη ή άγχος.
health.in.gr