Πιο κοντά «βλέπουν» οι μαμάδες τα μοναχοπαίδια ή τα μικρότερα παιδιά τους

Πιο κοντά «βλέπουν» οι μαμάδες τα μοναχοπαίδια ή τα μικρότερα παιδιά τους

Μικρότερα σε ύψος βλέπουν οι μητέρες τα παιδιά τους όταν πρόκειται για τα μικρότερα τέκνα της οικογένειας ή όταν είναι μοναχοπαίδια, ενώ αντιθέτως υπολογίζουν σωστά το ανάστημα των υπολοίπων παιδιών τους, δείχνει αυστραλιανή μελέτη που δημοσιεύεται στο επιστημονικό έντυπο Current Βiology.

Οι ερευνητές αποδίδουν αυτή την λανθασμένη εκτίμηση των μητέρων στην υπερπροστατευτικότητα που έχουν προς τα μικρότερα ή τα μοναδικά παιδιά τους, με συνέπεια να τα βλέπουν μονίμως ως πιο ευάλωτα άρα και πιο μικρόσωμα.

Ο Δρ Τζόρντι Κάουφμαν του Κέντρου Ερευνών Εγκεφάλου και Ψυχολογίας του Πανεπιστημίου Τεχνολογίας Σουίμπερν της Αυστραλίας και οι συνεργάτες του, έκαναν πειράματα με 77 μητέρες που είχαν παιδιά ηλικίας δύο έως έξι ετών, από τις οποίες ζήτησαν να σημειώσουν από το μυαλό τους το ύψος του παιδιού τους με μια γραμμή στον τοίχο.

Οι επιστήμονες, αφού στη συνέχεια μέτρησαν το πραγματικό ύψος κάθε παιδιού, κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι οι μητέρες συστηματικά υποεκτιμούν το ύψος του πιο μικρού στην ηλικία παιδιού τους κατά 7,5 εκατοστά κατά μέσο όρο. Αντίθετα, συνήθως εκτιμούν με πολύ μεγαλύτερη ακρίβεια το ύψος κάθε άλλου παιδιού που έχουν (ιδίως του πρωτότοκου) ή διαφόρων αντικειμένων στο χώρο (π.χ. του τραπεζιού της κουζίνας).

«Για τους γονείς, το 'μωρό' της οικογένειας παραμένει πάντα 'μωρό'» εξηγεί ο Δρ Κάουφμαν. Το φαινόμενο, μεταξύ άλλων, εξηγεί γιατί οι περισσότεροι γονείς ξαφνιάζονται που βλέπουν το πρώτο τους παιδί σαν να μεγάλωσε και να ψήλωσε ξαφνικά, μόλις γεννιέται το μικρότερο αδελφάκι του. Η άφιξη του νέου παιδιού αυτομάτως «σπάει την μαγεία» στα μάτια των γονιών και το πρώτο τους παιδί εμφανίζεται μπροστά στα μάτια τους στις πραγματικές του διαστάσεις, τις οποίες ως τώρα ενστικτωδώς υποεκτιμούσαν.

Όλα αυτά, κατά τους ψυχολόγους, δεν είναι παρά «παιγνίδια του νου». «Δεν μπορούμε να εμπιστευόμαστε την ακρίβεια της αντίληψής μας. Στη συγκεκριμένη περίπτωση, δείξαμε ότι τα αισθήματά μας για τα παιδιά μας επηρεάζουν το πώς τα βλέπουμε», καταλήγει ο αυστραλός ερευνητής.