Ανακαλύφθηκαν γονίδια που παίζουν ρόλο στην ανδρική ομοφυλοφιλία

Ανακαλύφθηκαν γονίδια που παίζουν ρόλο στην ανδρική ομοφυλοφιλία

Συγκεκριμένα γονίδια στο DNA του άνδρα καθορίζουν τον σεξουαλικό προσανατολισμό του, υποστηρίζουν αμερικανοί ερευνητές επαναφέροντας στην επιφάνεια το θέμα κατά πόσο η ομοφυλοφιλία είναι κληρονομική ή επίκτητη. 

Οι ερευνητές του Πανεπιστημίου Northwestern στο Ιλινόις, με επικεφαλής τον Δρ Μάικλ Μπέιλι, παρουσίασαν στοιχεία κατά τη διάρκεια του ετήσιου συνεδρίου της Αμερικανικής Εταιρείας Για την Πρόοδο της Επιστήμης, σύμφωνα με τα οποία αν και τα γονίδια δεν αποτελούν αναγκαία και επαρκή συνθήκη για να είναι ένας άνδρας ομοφυλόφιλος, παρόλα αυτά μπορούν να επηρεάσουν τον σεξουαλικό προσανατολισμό του. 

Οι επιστήμονες μελέτησαν το DNA 400 ομοφυλόφιλων ανδρών και των δίδυμων αδελφών τους και διαπίστωσαν ότι τα γονίδια σε τουλάχιστον δύο χρωμοσώματα επηρεάζουν τον σεξουαλικό προσανατολισμό. Συγκεκριμένα, εντοπίστηκαν δύο περιοχές, η Xq28 στο χρωμόσωμα Χ και άλλη μία στο χρωμόσωμα 8, που φαίνεται να ασκούν επίδραση στη σεξουαλική συμπεριφορά ενός άνδρα. 

Προς το παρόν πάντως, οι ερευνητές δεν γνωρίζουν ποια ακριβώς από τα πολλά γονίδια αυτών των δύο γενετικών περιοχών εμπλέκονται, ούτε μέσω ποιου ακριβώς μηχανισμού ασκούν την επίδρασή τους στον σεξουαλικό προσανατολισμό. Επίσης, δεν αποκλείουν την ύπαρξη και άλλων περιοχών στο γονιδίωμα που να παίζουν ρόλο στον σεξουαλικό προσανατολισμό και οι οποίες δεν έχουν ακόμα ανακαλυφθεί.

Η μελέτη που προς το παρόν δεν έχει δημοσιευθεί σε κάποιο επιστημονικό έντυπο, φαίνεται να επιβεβαιώνει μια παλαιότερη μελέτη του Δρ Ντιν Χάμερ, ερευνητή του Εθνικού Ινστιτούτου Καρκίνου των ΗΠΑ, που είχε ξεσηκώσει αντιδράσεις το 1993, όταν αφού είχε μελετήσει τα οικογενειακά ιστορικά άνω των 100 ομοφυλόφιλων ανδρών, είχε καταλήξει στο συμπέρασμα ότι η ομοφυλοφιλία τείνει να είναι κληρονομική.

Υποστήριξε ότι πάνω από το 10% των αδελφών των ομοφυλόφιλων, είναι και οι ίδιοι ομοφυλόφιλοι, ενώ το αντίστοιχο ποσοστό στον γενικό πληθυσμό είναι μόλις 3%. Ακόμα, οι θείοι και οι ξάδελφοι ενός ομοφυλόφιλου άνδρα (μόνο από την πλευρά της μητέρας του) έχουν πάνω από τον μέσο όρο πιθανότητα να είναι κι αυτοί ομοφυλόφιλοι.

Όπως ήταν μάλλον αναμενόμενο, το συμπέρασμα του Δρ Χάμερ περί κληρονομικότητας της ομοφυλοφιλίας προκάλεσε μεγάλο «θόρυβο», καθώς, μεταξύ άλλων, φαινόταν να ανοίγει τον δρόμο για την ανάπτυξη ενός προγεννητικού τεστ σεξουαλικού προσανατολισμού του εμβρύου. Ο ίδιος ερευνητής είχε καταδικάσει κάθε τέτοιο τεστ ως «λανθασμένο, ανήθικο και τρομερή κατάχρηση της επιστημονικής έρευνας».

Όμως η νέα γενετική έρευνα αναμένεται να αναζωπυρώσει αυτήν τη διαμάχη.

Πάντως, ο Δρ Μπέιλι εκτιμά ότι το γονίδιο ή τα γονίδια που βρίσκονται στην περιοχή Xq28 του χρωμοσώματος Χ, έχουν σχετικά περιορισμένη επίδραση στον σεξουαλικό προσανατολισμό, καθώς, όπως εξηγεί, η μελέτη του έδειξε ότι δεν κληρονομούν όλοι οι ομοφυλόφιλοι την ίδια γενετική περιοχή. Συνεπώς, τονίζει, τα γονίδια αυτά από μόνα τους δεν είναι αρκετά, ούτε απαραίτητα, για να κάνουν κάποιον ομοφυλόφιλο.

Ο ερευνητής επισημαίνει πως, πέρα από τα γονίδια, άλλοι παράγοντες παίζουν ακόμα μεγαλύτερο ρόλο, όπως το επίπεδο των ορμονών στις οποίες εκτίθεται το έμβρυο κατά την ενδομήτρια ζωή. Από την άλλη όμως, τονίζει ότι η ομοφυλοφιλία δεν είναι θέμα επιλογής. «Ο σεξουαλικός προσανατολισμός δεν έχει να κάνει καθόλου με την επιλογή. Βρήκαμε στοιχεία ότι δύο γενετικές περιοχές επηρεάζουν αν ένας άνδρας θα είναι ομοφυλόφιλος ή ετεροφυλόφιλος. Όμως δεν υπάρχει πλήρης γενετικός προκαθορισμός. Υπάρχουν ασφαλώς άλλοι περιβαλλοντικοί παράγοντες που εμπλέκονται» σχολιάζει. 

Ο αναπληρωτής καθηγητής Ψυχιατρικής του Πανεπιστημίου Northwestern, Άλαν Σάντερς, συνεργάτης του Δρ Μπέιλι, προσθέτει ότι «αποτελεί υπεραπλούστευση, όταν οι άνθρωποι λένε ότι υπάρχει ένα γονίδιο ομοφυλοφιλίας. Υπάρχει πάνω από ένα γονίδιο και, επιπλέον, η γενετική δεν αποτελεί όλη την ιστορία. Ακόμα κι αν μια μέρα πράγματι υπάρξει ένα προγεννητικό τεστ για τον σεξουαλικό προσανατολισμό ενός άνδρα, αυτό δεν θα ήταν πολύ ακριβές, καθώς άλλοι παράγοντες θα μπορούσαν να επηρεάσουν το τελικό αποτέλεσμα».

Αξίζει να σημειωθεί ότι, μια άλλη ξεχωριστή μελέτη που έγινε στον Καναδά  κατέληξε στο συμπέρασμα ότι όσο μεγαλύτερης ηλικίας αδέλφια έχει ένας άνδρας, τόσο μεγαλύτερη είναι η πιθανότητα να είναι ο ίδιος ομοφυλόφιλος. Αυτό πιθανώς οφείλεται στο ότι σε κάθε επόμενο παιδί που γεννά μια γυναίκα, αυξάνεται η πιθανότητα -λόγω των δικών της ορμονικών αντιδράσεων- να αναπτυχθούν θηλυκά χαρακτηριστικά στον εγκέφαλο του εμβρύου. Από την άλλη, δεν έχουν βρεθεί -έως τώρα τουλάχιστον- γονίδια που να αυξάνουν την πιθανότητα της γυναικείας ομοφυλοφιλίας.