Φυματίωση
Η φυματίωση είναι μία κοινή και με υψηλή θνητότητα λοιμώδης νόσος του ανθρώπου προκαλούμενη από το μυκοβακτηρίδιο της φυματίωσης (σύμπλεγμα Mycobacterium tuberculosis) και είναι νόσος μεταδοτική. Αν και περισσότερο γνωστή είναι η πνευμονική φυματίωση, μπορούν να προσβληθούν επίσης το λεμφικό, κεντρικό νευρικό σύστημα, καρδιαγγειακό και ουρογεννητικό σύστημα, τα οστά, οι αρθρώσεις, ακόμη και το δέρμα. Παγκοσμίως η φυματίωση παραμένει η σημαντικότερη αιτία θανάτου μεταξύ των λοιμωδών νοσημάτων αφού είναι η αιτία για τον θάνατο 3-4.000.000 ανθρώπων, εκ των οποίων 500.000 είναι παιδιά. Ανησυχία στην επιστημονική κοινότητα προκαλεί και η εμφάνιση μυκοβακτηριδιακών στελεχών πολυανθεκτικών στα γνωστά φάρμακα.
Η Ελλάδα θεωρείται χώρα με σχετικά υψηλή επίπτωση φυματίωσης και το εμβόλιο κατά της φυματίωσης (BCG) περιλαμβάνεται στο Εθνικό Πρόγραμμα Εμβολιασμών.
Μετάδοση
Η νόσος οφείλεται στο μικρόβιο μυκοβακτηρίδιο της φυματίωσης ή διαφορετικά βάκιλος του Koch. Η μετάδοσή της γίνεται με την αναπνοή των σταγονιδίων που αποβάλει ο άρρωστος ο οποίος είναι πάντοτε ενήλικας, αφού τα παιδιά δεν μεταδίδουν την ασθένεια.
Νόσηση
Η φυματίωση υποδιαιρείται σε 3 φάσεις:
1) την πρωτοπαθή μόλυνση ή πρωτοπαθές σύμπλεγμα,
2) την αιματογενή διασπορά ή γενικευμένη μορφή
3) τη φυματίωση των οργάνων.
Συμπτώματα
Τα συμπτώματα της φυματίωσης μπορεί να ποικίλουν. Κάποια από τα συχνότερα είναι τα παρακάτω:
•Κακουχία, εύκολη κόπωση, μικρή απώλεια βάρους
•Νυχτερινή εφίδρωση
• Βήχας
• Νυχτερινή εφίδρωση
•Χαμηλός απογευματινός πυρετός
Διάγνωση
Η διάγνωση της νόσου γίνεται με βάση την κλινική εικόνα του ασθενή, την κλινική εξέταση του ιατρού και σε συνδυασμό με τις παρακάτω εξετάσεις:
•Ακτινογραφία θώρακος (συχνά έχει πολλές αλλοιώσεις)
•Αξονική τομογραφία θώρακος (κάποιες φορές, ανάλογα με την κρίση του ιατρού)
•Θετική δερμοαντίδραση Mantoux ( αποτελεί όψιμη υπερευαισθησία δέρματος σε ειδικό βακτηριδιακό πρωτεϊνικό αντιγόνο).
Θεραπεία
Για την αντιμετώπιση της φυματίωσης χορηγούνται συνδυασμοί αντιφυματικών φαρμάκων 1ης (ισονιαζίδη, ριφαμπικίνη, κλπ) και 2ης γραμμής (αμικασίνη, θειοναμίδη, κλπ) σε φαρμακευτικά σχήματα των 6 ή 9 μηνών. Σε ειδικές περιπτώσεις και πάντα υπό αντιφυματική αγωγή χορηγούνται κορτικοστεροειδή