Κατάθλιψη: Πώς μπορούμε να αναγνωρίσουμε τα συμπτώματα
Αν και η μη εξωτερίκευση των
συναισθημάτων και των προβλημάτων συχνά εκλαμβάνεται ως έλλειψή τους, δεν είναι
λίγες οι φορές που οι άνθρωποι που σιωπούν πάσχουν από κατάθλιψη.
Εκτός από την πιθανότητα να υπάρχουν εσωτερικευμένοι φόβοι, για τους οποίους οι
άνθρωποι διστάζουν να μιλήσουν, δε γίνεται πάντα κατανοητό ότι τα συχνά
παράπονα για σωματικά προβλήματα μπορεί να είναι μέρος της νόσου.
Όπως μας εξηγεί η κλινική ψυχολόγος-ψυχοθεραπεύτρια στο Αιγινήτειο Νοσοκομείο
Δρ. Ίλια Θεοτοκά, παράπονα για έλλειψη κινήτρου, ενέργειας, ή παράπονα για
σωματικά ενοχλήματα (αρθριτικά, πονοκέφαλοι), αλλαγή της εμφάνισης, της
υγιεινής, της διατροφής, ευερεθιστότητα, φόβος για αρρώστιες, ανορεξία,
βουλιμία, παχυσαρκία, διαταραχές ύπνου, επαναλαμβανόμενοι θυμοί,
υπερκινητικότητα, αποτελούν ενδείξεις που θα πρέπει να μας θορυβήσουν.
Πολλές φορές οι καταθλιπτικοί δεν μοιάζουν θλιμμένοι, αλλά παραπονούνται για τη
ζωή τους, ότι έχουν χάσει το νόημα, το ενδιαφέρον. Ασφαλώς υπάρχει και η
χαμογελαστή κατάθλιψη (smiled depression), όπου το άτομο διαχειρίζεται σε
γενικές γραμμές τη ζωή του, αλλά μέσα του εγκαθίσταται σιγά-σιγά μια
καταθλιπτική θεώρηση του εαυτού του και της ζωής.
Τα βασικά συμπτώματα της κατάθλιψης είναι:
• Διακυμάνσεις στη διάθεση, θλίψη, αίσθημα κόπωσης
• Ευερεθιστότητα, επιθετικότητα
• Μειωμένη προσοχή και συγκέντρωση
• Αλλαγές στον ύπνο και στη διατροφή
• Ιδέες αναξιότητας
• Απογοήτευση, αίσθημα κενού και ματαιότητας
• Απώλεια της ενεργητικότητας, απραξία, μείωση ενδιαφέροντος για
δραστηριότητες, συναναστροφές, κοινωνική απομόνωση
• Αυξημένη αυτοκριτική (είμαι βάρος, δεν αξίζω), τάσεις αυτοκατηγορίας
• Χρήση αλκοόλ, χαπιών
• Πιθανές συζητήσεις για θάνατο ή αυτοκτονία.
Ένα άτομο που μιλά για αυτοκτονία πρέπει να το παίρνουμε σοβαρά υπόψη !!
Τι μπορεί να κάνει το περιβάλλον;
• Ακούστε το αγαπημένο σας πρόσωπο
• Μην κριτικάρετε τα συναισθήματά του
• Αποφύγετε αχρείαστες συγκρούσεις
• Καλέστε τον σε μία κοινωνική εκδήλωση
• Μην προσπαθήσετε να τον θεραπεύσετε
• Συνοδεύστε τον στον ψυχολόγο
• Ενισχύστε τον να συνεχίσει τη θεραπεία του.
Μη διστάσετε να μιλήσετε στον ψυχολόγο: Πάρτε τηλέφωνο, κλείστε ραντεβού,
πηγαίνετε στο ραντεβού, παραμείνετε στη θεραπεία, συμβουλεύει η Δρ. Θεοτοκά.
Ακόμα και 1-2 συνεδρίες μπορεί να είναι πολύ διαφωτιστικές και να σας βγάλουν
από το αδιέξοδο!