Ειδική Γλωσσική Διαταραχή ή Δυσφασία ή Παιδική Αφασία

Αναζήτηση

Ειδική Γλωσσική Διαταραχή ή Δυσφασία ή Παιδική Αφασία

Μπέλλα Σταυρούλα

MSc Λογοθεραπεύτρια


Ο όρος Ειδική Γλωσσική Διαταραχή (Specific Language Impairment) χρησιμοποιείται για να περιγράψει μια διαταραχή στην κατάκτηση της γλώσσας με τη μορφή καθυστέρησης ή δυσλειτουργίας ή και των δύο, η οποία δε συνοδεύεται από άλλες διαταραχές, όπως η νοητική καθυστέρηση, η βαρηκοΐα, ο αυτισμός, οι κινησιακές δυσλειτουργίες και οι νευρολογικές ή ψυχολογικές διαταραχές

Η ειδική γλωσσική διαταραχή μπορεί να είναι εκφραστικού τύπου, αντιληπτικού τύπου ή μικτή. Στο DSM – IV υπάρχει η διαταραχή εκφραστικού τύπου και η μικτή, ενώ στο ICD – 10 υπάρχει η εκφραστικού τύπου και η αντιληπτικού τύπου (DSM – IV, ICD – 10).

Γλωσσικά χαρακτηριστικά

Η μορφολογία είναι σημαντικά διαταραγμένη.

 Τα παιδιά με ειδική γλωσσική διαταραχή συναντούν δυσκολίες με

Ø  τη χρήση των άρθρων,

Ø  τις καταλήξεις ονομάτων και ρημάτων,

Ø  τη χρήση του σωστού χρόνου των ρημάτων

Η συντακτική δομή είναι απλοποιημένη.

Ø  Συνήθως περιορίζεται στη δομή Υποκείμενο Ρήμα Αντικείμενο.

Ø  Πολλές φορές οι λέξεις τοποθετούνται τυχαία στη φράση.

Ø  Παραλείπονται οι σύνδεσμοι, οι αντωνυμίες, ενώ είναι μειωμένη η χρήση ερωτηματικών προτάσεων

Το λεξιλόγιο είναι περιορισμένο

Ø  υπάρχουν δυσκολίες εκμάθησης νέων λέξεων

Ø  αργούν να κατακτήσουν τις πρώτες λέξεις

Ø  να κάνουν συνδυασμούς λέξεων

Ø  δυσκολεύονται στην εύρεση της κατάλληλης λέξης

Ø  κάνουν λάθη κατονομασίας π.χ τραπέζι αντί καρέκλα  ή καράκλα αντί καρέκλα

Στη συζήτηση

Ø  δεν παίρνουν πρωτοβουλίες (έναρξη θέματος)

Ø  οι απαντήσεις τους είναι πολλές φορές εκτός θέματος

Ø  δε χρησιμοποιούν ερωτήσεις

Ø  δεν αυτοδιορθώνουν τα λάθη τους

Ø  δε χρησιμοποιούν όρους ευγενείας

 

 

Μη- Γλωσσικά χαρακτηριστικά

 

ü  Ο μη-λεκτικός δείκτης νοημοσύνης είναι στα φυσιολογικά όρια Συνήθως υπάρχει διαφορά μεταξύ λεκτικού και μη-λεκτικού δείκτη νοημοσύνη

ü  Συμβολικό παιχνίδι κατώτερο της χρονολογικής τους ηλικίας, ίδιας ποιότητας με παιδιών μικρότερης ηλικίας

ü  Περιορισμένη ικανότητα προσοχής και συγκέντρωσης

ü  Δυσκολίες στη βραχύχρονη μνήμη.

ü  Κινητική αδεξιότητα και αργές κινητικές απαντήσεις