Ασφάλεια και υγεία των εργαζομένων στο περιβάλλον γραφείου

Ασφάλεια και υγεία των εργαζομένων στο περιβάλλον γραφείου

Η διατήρηση ενός υγιεινού περιβάλλοντος γραφείου και η εν γένει προστασία της ασφάλειας και της υγείας των εργαζομένων απαιτούν εξαιρετική προσοχή στις εξής παραμέτρους: στους χημικούς κινδύνους του εργασιακού περιβάλλοντος, στον εξοπλισμό και τον σχεδιασμό των χώρων εργασίας, στο φυσικό περιβάλλον (θερμοκρασία, υγρασία, φωτισμός, θόρυβοι, εξαερισμός και ευρύτητα χώρου), στον καταμερισμό και τον σχεδιασμό των εργασιακών καθηκόντων, στους ψυχολογικούς παράγοντες (προσωπικές αλληλεπιδράσεις, ένταση ή ρυθμός εργασίας, βαθμός ελέγχου ως προς το παραγόμενο έργο) και ορισμένες φορές στην απευθείας έκθεση των εργαζομένων σε χημικούς ή περιβαλλοντικούς κινδύνους.

Ένας ορθά σχεδιασμένος χώρος γραφείου επιτρέπει σε κάθε υπάλληλο/εργαζόμενο να εργάζεται άνετα δίχως να απαιτείται να προβαίνει σε υπερεκτάσεις, να κάθεται ή να στέκεται για μεγάλα χρονικά διαστήματα, ή η στάση του σώματός του να είναι ακατάλληλη (ορθός εργονομικός σχεδιασμός). Οι αλλαγές στον εξοπλισμό ή ακόμη και στα έπιπλα γραφείου αποτελούν ορισμένες φορές την βέλτιση λύση που θα επιτρέψει στους υπαλλήλους να εργάζονται άνετα. Σε άλλες περιπτώσεις ή συνθήκες, ο εξοπλισμός μπορεί να κρίνεται ικανοποιητικός αλλά τα ίδια τα εργασιακά καθήκοντα ή ο ρυθμός εργασίας απαιτείται να επανακαθοριστούν. Παραδείγματος χάριν, έρευνες έχουν δείξει ότι όσοι εργάζονται σε υπολογιστές εμφανίζουν μικρότερη δυσαρέσκεια όταν πραγματοποιούν μικρά διαλείμματα σε ωριαία βάση.

Οι εργασιακές συνθήκες του περιβάλλοντος γραφείου που μπορούν να οδηγήσουν σε τραυματισμό ή ασθένεια εκτείνονται από τους φυσικούς κινδύνους (όπως τα καλώδια που έχουν ‘αφεθεί’ στους διαδρόμους, τα ανοιχτά συρτάρια σε χαμηλό ύψος ή/και αντικείμενα που πέφτουν από ψηλά) στους κινδύνους που σχετίζονται με τα ίδια τα εργασιακά καθήκοντα (ταχύτητα ή επανάληψη, διάρκεια, έλεγχος επί της εργασίας, κ.ο.κ.), περιβαλλοντικούς παράγοντες (χημικοί ή βιολογικοί κίνδυνοι), και τέλος στους κινδύνους που σχετίζονται με τον ίδιο τον σχεδιασμό του εργασιακού χώρου (όπως τον εξοπλισμό ή τα έπιπλα που δεν ‘προσαρμόζονται’ στον χώρο εργασίας, μη-εργονομικός σχεδιασμός).

Δεν θα πρέπει να αμελήσουμε να αναφέρουμε, εν συντομία, και για το εργασιακό άγχος. Το εργασιακό άγχος προκύπτει συνήθως όταν οι απαιτήσεις των καθηκόντων της εργασίας δεν συνταιριάζουν με τις ικανότητες ή τους πόρους του εργαζομένου, όταν η εντατικοποίηση των ρυθμών εργασίας είναι μη-ελεγχόμενη και όταν ασκείται ψυχολογική πίεση στον εργαζόμενο για συνεχή βελτίωση της απόδοσης/παραγωγικότητάς του.