Καλύτερη ποιότητα ζωής με θυμεκτομή για τους ασθενείς με μυασθένεια Gravis

Καλύτερη ποιότητα ζωής με θυμεκτομή για τους ασθενείς με μυασθένεια Gravis

Λιγότερες παροξύνσεις (εξάρσεις) παρουσιάζουν οι ασθενείς που πάσχουν από μυασθένεια Gravis όταν υποβάλλονται σε θυμεκτομή, σύμφωνα με παρέμβαση της Δρ med. Καλλιόπης Αθανασιάδη, υπεύθυνης του Θωρακοχειρουργικού Τμήματος στο Γ.Ν.Α. «Ο Ευαγγελισμός» και αντιπροέδρου της Ελληνικής Εταιρείας Χειρουργών Θώρακος-Καρδίας-Αγγείων στο Διεθνές Σεμινάριο Του Θύμου Αδένα (International Workshop on Thymus, Myasthenia Gravis & Thymectomy), πραγματοποιήθηκε στη Πάδοβα της Ιταλίας (15-16 Μαρτίου). 

Το σεμινάριο διοργανώθηκε από την Ευρωπαϊκή Ομάδα του Θύμου Αδένα με προέδρους της Οργανωτικής Επιτροπής τους καθηγητές F. Rea και M. Lucchi με διεθνούς φήμης συμμετέχοντες από τις ΗΠΑ, όπως ο F. Detterbeck και ο J.Sonett, την Ιαπωνία και βέβαια την Ευρώπη, αλλά και εκπροσώπους - μέλη του Ευρωπαικού Συλλόγου Μυασθενών.

Τα θέματα, που αναλύθηκαν ήταν η μυασθένεια, η θυμεκτομή αλλά και το θύμωμα. Η θυμεκτομή, επέμβαση που εκτελείται για τη μυασθένεια αναφέρεται πρώτη φορά το 1901, όταν διεγνώσθη θύμωμα σε ασθενή με μυασθένεια Gravis και συσχετίζονται αυτές οι δύο παθήσεις. Η πρώτη θυμεκτομή, αν και περιγράφεται το 1913, από τους Schumaker και Roth, έγινε από τον Sauerbruch το 1911.

Η Δρ Αθανασιάδη στην παρέμβασή της εξήγησε ότι ενώ ο ακριβής μηχανισμός με τον οποίο η θυμεκτομή βελτιώνει τα συμπτώματα της μυασθένειας Gravis δεν είναι πλήρως κατανοητός,  παρ' όλα αυτά, οι ασθενείς, που υποβάλλονται σε θυμεκτομή, παρουσιάζουν λιγότερες παροξύνσεις, έχουν πιο ήπια συμπτώματα, χρειάζονται μικρότερες δόσεις φαρμάκων και έχουν περισσότερες πιθανότητες για πλήρη ύφεση.

Η θυμεκτομή μπορεί να γίνει με διάφορες προσπελάσεις, είτε δια στερνοτομής (πλήρης διατομή στέρνου), είτε με τραχηλική προσπέλαση, (μικρή τομή στον τράχηλο, που δεν κατοχυρώνει όμως πάντα τη ριζική εξαίρεση του θύμου αδένα) και βέβαια τη θωρακοσκοπική προσπέλαση με τη βοήθεια θωρακοσκοπίου (βιντεοκάμερας) και 3-4 μικρές τομές. Δια των οπών εισάγεται η βιντεοκάμερα και τα αναγκαία εργαλεία για τη ριζική εξαίρεση του Θύμου Αδένα. Το κοσμητικό αποτέλεσμα είναι άριστο, ο μετεγχειρητικός πόνος ελαττώνεται σημαντικά και η επανένταξη του ασθενούς είναι πολύ γρηγορότερη (μέχρι και 3 μήνες μετά από στερνοτομή συγκριτικά με 1-2 εβδομάδες μετά από θωρακοσκοπική θυμεκτομή). 

Η θωρακοσκοπική θυμεκτομή είναι ριζική επέμβαση παρά την αντίθετη άποψη ορισμένων νευρολόγων, που κατευθύνουν τους ασθενείς τους σε ανοιχτή και πιο επίπονη επέμβαση προς χάριν αυτής της ριζικότητας. 

Η Δρ med. Καλλιόπη Αθανασιάδη, εκπαιδευθείσα και στη Ρομποτική Χειρουργική είναι ιδιαίτερα ενθουσιώδης για τη Ρομποτική Θυμεκτομή, τονίζοντας όμως το μεγάλο κόστος των αναλώσιμων υλικών, που απαιτεί το Ρομποτικό Σύστημα Da Vinci, δυσβάστακτο για τα οικονομικά δεδομένα των ελληνικών νοσοκομείων, συμπληρώνοντας οτι θα πρέπει να γίνει κάποια νομοθετική ρύθμιση από τους αρμόδιους φορείς. 

Οσον αφορά την εκτομή των θυμωμάτων, η κ.Αθανασιάδη επιμένει στην ανοικτή προσπέλαση, αν και η θωρακοσκοπική επιλογή έχει να κάνει με το μέγεθος αυτών. Τα μικρά σε μέγεθος θυμώματα είναι εξαιρέσιμα και με ελάχιστα επεμβατικές τεχνικές, απαραίτητη προϋπόθεση η συνεξαίρεση του θύμου αδένα. 

Τι είναι η μυασθένεια Gravis;
Η μυασθένεια Gravis είναι μία πάθηση που χαρακτηρίζεται από αδυναμία των μυών, ειδικά εκείνων που ελέγχονται από τη θέληση. Η αδυναμία βελτιώνεται με την ξεκούραση, ενώ επιδεινώνεται με την κόπωση.

Πώς προσβάλλεται κάποιος από τη νόσο;
Η μυασθένεια είναι μία αυτοάνοση πάθηση. Αυτό σημαίνει ότι το ανοσοποιητικό σύστημα του οργανισμού επιτίθεται κατά λάθος εναντίον κάποιων ιστών του. Στη μυασθένεια Gravis, η επίθεση του ανοσοποιητικού συστήματος προσβάλλει το σημείο στο οποίο τα νεύρα ενώνονται με τους μυς, ώστε να δοθεί η εντολή για τη μυϊκή συστολή. Με αυτό τον τρόπο δεν είναι δυνατή η μετάδοση του σήματος από τα νεύρα, ώστε να πραγματοποιηθεί η κίνηση που επιθυμεί ο άνθρωπος. Το αίτιο είναι άγνωστο, υπάρχουν όμως κάποιες ενδείξεις ότι σχετίζεται με διαταραχές της λειτουργίας του θύμου αδένα.

Ποια είναι τα συμπτώματα που παρουσιάζει ο ασθενής;
Οι μύες που προσβάλλονται περισσότερο είναι αυτοί που λειτουργούν πολύ συχνά και ελέγχονται από τη βούληση. Συνηθέστερα, για παράδειγμα, προσβάλλονται οι μύες που κινούν τα βλέφαρα, με αποτέλεσμα πτώση του βλεφάρου και δυσχέρειες στην όραση. Επίσης, πολύ συχνά προσβάλλονται οι μύες που ελέγχουν τις κινήσεις του φάρυγγα και κατά συνέπεια προκαλούνται δυσκολίες στην κατάποση ή και στην ομιλία.

Πώς επιβεβαιώνεται η διάγνωση από το γιατρό;
Η κλινική εξέταση μπορεί να είναι φυσιολογική ή να δείχνει σημεία μυϊκής αδυναμίας που σταδιακά επιδεινώνεται, καθώς και τα χαρακτηριστικά συμπτώματα που αναφέρονται παραπάνω. Οι εξετάσεις αίματος δείχνουν σημεία ενεργοποίησης του ανοσοποιητικού συστήματος στον οργανισμό, ενώ η διάγνωση επιβεβαιώνεται έπειτα από ειδική δοκιμασία στην οποία χορηγείται ουσία που αναχαιτίζει τα συμπτώματα της νόσου.

health.in.gr