Η αλλαγή στον ρυθμό βαδίσματος των ανθρώπων μεγαλύτερης ηλικίας μπορεί να αποτελεί ένδειξη ότι βρίσκονται στο πρώιμο στάδιο της άνοιας.
Σύμφωνα με νέα μελέτη
καταδεικνύεται ότι η απότομη επιβράδυνση του ρυθμού βαδίσματος των ηλικιωμένων
μπορεί να σημαίνει ότι οι τελευταίοι βιώνουν τα πρώιμα συμπτώματα της άνοιας,
πάθηση η οποία στα πρώτα της στάδια είναι γνωστή και ως ήπια νοητική διαταραχή
(MCI).
Η κύρια συγγραφέας της μελέτης Δρ. Hiroko Dodge, του Τμήματος Υγείας και Επιστήμης του Πανεπιστημίου
του Oregon στις
Η.Π.Α δήλωσε σχετικά: 'Στην μελέτη μας, χρησιμοποιήσαμε μία νέα τεχνική η οποία
συμπεριέλαβε την εγκατάσταση υπέρυθρων αισθητήρων στα πατώματα των σπιτιών, με
στόχο να ανιχνευθούν οι κινήσεις βαδίσματος’.
'Με την χρησιμοποίηση
αυτής της νέας μεθόδου ανίχνευσης και παρακολούθησης, μπορέσαμε να καταλάβουμε καλύτερα
τον τρόπο με τον οποίο ακόμη και ανεπαίσθητες αλλαγές στην ταχύτητα βαδίσματος
μπορεί να συσχετίζονται με την ανάπτυξη ήπιας νοητικής διαταραχής (MCI).’
Στην μελέτη συμμετείχαν
93 άτομα ηλικίας 70 ετών ή άνω οι οποίοι ζούσαν μόνοι τους. Από αυτούς, οι 54 συμμετέχοντες
δεν είχαν διαγνωσθεί με νοητική διαταραχή, οι 31 είχαν διαγνωσθεί με
μη-μνημονική ήπια νοητική διαταραχή και οι οχτώ είχαν διαγνωσθεί με ήπια
νοητική διαταραχή που επηρέαζε την μνήμη τους.
Στους συμμετέχοντες
δόθηκαν τεστ μνήμης και νόησης και μετρήθηκε δίχως παρέμβαση η ταχύτητα βαδίσματός
τους για τρία συνεχόμενα έτη.
Τοποθετήθηκαν σε ομάδες
αργού, μέτριου ή γρήγορου βαδίσματος βάσεις της μέσης εβδομαδιαίας ταχύτητας βαδίσματος
τους και βάσει του ρυθμού μεταβολής της ταχύτητας βαδίσματός τους εντός της
οικίας.
Η μελέτη έδειξε ότι
τα άτομα που πάσχουν από ήπια νοητική διαταραχή που δεν σχετίζεται με μνημονική
‘βλάβη’ εμφανίζουν εννέα φορές μεγαλύτερη πιθανότητα να βαδίζουν αργά και το μέγεθος
της μεταβολής της ταχύτητας βαδίσματος σχετίζεται επίσης με την ήπια νοητική
διαταραχή.
Η Δρ. Dodge πρόσθεσε συμπερασματικά:
'Επιπλέον μελέτες πρέπει να πραγματοποιηθούν χρησιμοποιώντας μεγαλύτερα δείγματα
(αριθμός συμμετεχόντων) ώστε να καθοριστεί εάν η ταχύτητα βαδίσματος και οι διακυμάνσεις-μεταβολές
της μπορεί να αποτελέσουν προβλεπτικό παράγοντα των μελλοντικών προβλημάτων μνήμης
και νόησης στους ανθρώπους μεγαλύτερης ηλικίας.
'Εάν μπορέσουμε να
ανιχνεύσουμε την άνοια στις πρώιμες φάσεις της, τότε θα μπορέσουμε να βοηθήσουμε
στην διατήρηση της ανεξαρτησίας των πασχόντων και να παρέχουμε θεραπείες ώστε
να προλάβουμε την ανάπτυξη της πάθησης’.
Η έρευνα δημοσιεύθηκε
στο επιστημονικό περιοδικό Neurology.