…Τι είναι η ΛΟΓΟΘΕΡΑΠΕΙΑ; Δώστε μου παραδείγματα!
Τριαντάφυλλος Απ. Καρναβάς: Λογοπαθολόγος-Λογοθεραπευτής
Στις παρακάτω γραμμές θα γίνει προσπάθεια
να εξηγηθεί με απλά λόγια τι είναι η επιστήμη της Λογοθεραπεία και ποιο είναι το
αντικείμενο με το οποίο ασχολείται. Θα γίνει αναφορά στις πιο συχνές διαταραχές
και στα βασικά χαρακτηριστικά τους, ώστε να βοηθήσουν στην κατανόηση των προβλημάτων
που αντιμετωπίζουν τα παιδιά .
Η Λογοθεραπεία είναι ο παραϊατρικός επιστημονικός κλάδος, ο οποίος
έχει ως γνωστικό αντικείμενο τη μελέτη, έρευνα και εφαρμογή επιστημονικών γνώσεων
γύρω από την Ανθρώπινη Επικοινωνία-Φωνή, Ομιλία, Λόγο (προφορικό, γραπτό), μη λεκτική
επικοινωνία - και τις διαταραχές αυτής, καθώς και τις διαταραχές των καταποτικών
κινήσεων του στοματοφάρυγγα.
Σκοπός της Λογοθεραπείας είναι η πρόληψη,
η διάγνωση, και η αποκατάσταση των διαταραχών του λόγου, ομιλίας, φωνής και επικοινωνίας.
Ο
Λογοθεραπευτής ακολουθεί μία σειρά δοκιμασιών, για να αναλύσει και να αξιολογήσει
τον λόγο, την ομιλία και την επικοινωνία του παιδιού / ενήλικα. Καταρτίζει και εκτελεί
πρόγραμμα παρακολούθησης συνεδριών
λογοθεραπείας για τη βελτίωση και αποκατάσταση των διαταραχών, στα πλαίσια
που επιτρέπει η βλάβη, συνεργασία και παραπομπή σε ειδικούς άλλων ειδικοτήτων, όπως
γιατροί, ψυχολόγοι, ειδικοί παιδαγωγοί
και εργοθεραπευτές, για την καλύτερη αντιμετώπιση των διαταραχών και τη βελτίωση
της ποιότητας της ζωής του ατόμου.
Η λογοθεραπεία επιδιώκει τους παρακάτω στόχους:
Την εξάσκηση, διόρθωση και αποκατάσταση των γλωσσικών προβλημάτων
– δυσλειτουργιών – διαταραχών, που υπάρχουν σε όλα τα επίπεδα της γλώσσας :
Φωνητικό – Φωνολογικό
Σημασιολογικό – Λεξιλογικό
Συντακτικό – Μορφολογικό
Πραγματολογικό – Επικοινωνιακό
Με ασκήσεις άρθρωσης, λεξιλογίου, γραμματικής και συντακτικών κανόνων
επιδιώκουμε σωστό λόγο και ομιλία το όργανο της κατεξοχήν επικοινωνίας μεταξύ των
ανθρώπων.
Παρεμβαίνουμε με ασκήσεις στον αισθητηριακό τομέα.
Συνδυάζουμε αντίστοιχα συνοδευτικά μέσα και μέτρα στήριξης του ψυχοσυναισθηματικού
τομέα.
Στοχεύουμε στην κοινωνικοποίηση, επειδή θεωρούμε προϋπόθεση και αγαθό
για να ολοκληρωθεί το άτομο ως κοινωνικό όν.