Πώς να διαχειριστείτε το παιδικό άγχος του αποχωρισμού

Πώς να διαχειριστείτε το παιδικό άγχος του αποχωρισμού

Το άγχος του αποχωρισμού είναι μια ένδειξη ότι το ένα παιδί μεγαλώνει. Είναι η ξαφνική επίγνωση ότι υπάρχει ένας κόσμος από άγνωστα άτομα, πέρα από τους γονείς του. Παρά το άγχος και την ενοχή που μπορεί να νιώσει ο γονιός με τον αποχωρισμό και την αντίδραση του παιδιού σε αυτόν, είναι ένα ουσιώδες μέρος της φυσιολογικής ανάπτυξης κάθε μωρού. Το πώς το χειριζόμαστε παίζει σημαντικό ρόλο στο αν αυτή η μετάβαση στη ζωή του παιδιού θα γίνει ομαλά ή πιο δύσκολα.

Το άγχος του αποχωρισμού παρουσιάζεται στα μωρά που αρχίζουν να αναπτύσσουν μια καλύτερη αίσθηση του κόσμου. "Αρχίζουν να κατανοούν τις διαφορές μεταξύ των ανθρώπων,"  δηλώνει ο Richard Gallagher, Επίκουρος Καθηγητής Ψυχιατρικής Παιδιού και Εφήβου, του Ιατρικού Κέντρου του Πανεπιστημίου της Νέας Υόρκης. "Είναι σημαντικό για τους γονείς να αναγνωρίσουν ότι είναι κάτι τυπικό. Οι γονείς μπορούν να παρέχουν κάποια υποστήριξη αλλά στη συνέχεια θα πρέπει να κάνουν τον αποχωρισμό πράξη όσο το δυνατόν γρηγορότερα."

Ο αποχωρισμός συνήθως παγιώνεται κατά το τελευταίο μισό του δεύτερου έτους του μωρού. Μέχρι τότε μπορεί να υπάρχει ένα ανεβοκατέβασμα συναισθημάτων των γονέων που κυμαίνονται από την ενοχή για την αναστάτωση που μπορεί να φέρει ο αποχωρισμός στο μωρό, μέχρι σε ανησυχίες σχετικά με το δέσιμο που μπορεί να έχει το παιδί σε αυτούς. Ο στόχος είναι να ελαχιστοποιήσετε το στρες από αυτές τις καταστάσεις ενώ καθησυχάζετε το παιδί σας ότι το αγαπάτε.

Ηρεμήστε και παρηγορείστε τους εαυτού σας. Αναγνωρίστε πως το άγχος του παιδιού στον αποχωρισμό είναι φυσιολογικό. Δεν το προκαλέσατε εσείς και φυσικά δεν κάνατε κάτι λάθος.

Δοκιμάστε μικρούς αποχωρισμούς. Το μωρό σας μπορεί να αντιμετωπίσει άγχος και αγωνία αποχωρισμού  ακόμα και για ένα λεπτό που μπορεί να μην σας βλέπει.  Όταν βρεθεί σε  διαφορετικό χώρο από εσάς, π.χ. μπουσουλίσει, περιμένετε ένα λεπτό ή δύο πριν πάτε να το πιάσετε. Εάν πάτε εσείς σε άλλο μέρος του σπιτιού, ενημερώστε το ότι θα γυρίσετε πίσω. Εάν το μωρό σας κλάψει, μιλήστε του ενώ είστε ακόμα στο άλλο δωμάτιο και μην τρέξετε βιαστικά κοντά του.

Εκθέστε το μωρό σας σε άλλους νωρίς στη ζωή. "Τα παιδιά πρέπει να συναναστρέφονται με ένα αριθμό ατόμων καθώς μεγαλώνουν," λέει ο επίκουρος καθηγητής Richard Gallagher. Εάν το παιδί σας δείχνει δυσφορία ενώ κρατιέται από κάποιον άλλο, μην δραματοποιείτε την κατάσταση και μην αντιδράσετε γρήγορα στο να το πάρετε πάλι πίσω στην δική σας αγκαλιά.

Προετοιμαστείτε για το βραδινό ύπνο. Η ανησυχία του μωρού είναι συχνή σε αυτόν τον κοινό αποχωρισμό, γι’αυτό να είστε πολύ τρυφεροί όταν βάζετε το μωρό σας για ύπνο.

Απομακρυνθείτε αφού έχει πάρει έναν υπνάκο και το έχετε ταΐσει. Τα μωρά είναι πιθανότερο να αντιδράσουν περισσότερο όταν είναι κουρασμένα, πεινάνε ή είναι άρρωστα. Εάν είναι δυνατό, προσπαθήστε να αποφύγετε περιόδους αποχωρισμού, όταν αυτά δεν αισθάνονται καλά.

Αποσπάστε του τη προσοχή. Βάλτε το άτομο που θα μείνει μαζί του να του αποσπάσει την προσοχή και στη συνέχεια φύγετε όσο το συντομότερο δυνατόν.

Προσέξτε τον τρόπο που αντιδράτε. Είναι δύσκολο αλλά προσπαθήστε να αποφύγετε να ανταποκριθείτε στην αντίδραση του μωρού μας, σαν να πρόκειται για μια καταστροφική εμπειρία. Εάν πανικοβάλλεστε κάθε φορά που ετοιμάζεστε να το αφήσετε, το μωρό θα πανικοβάλλεται επίσης.

Δώστε μερικά επιπλέον λεπτά. Πριν αποχωριστείτε το παιδί σας και το αφήσετε στον παιδικό σταθμό ή στη baby sitter, δαπανήσετε λίγο χρόνο και παίξτε μαζί του. Στη συνέχεια διαβεβαιώστε το ότι θα επιστρέψετε σύντομα.

Παρηγορείστε τον εαυτό σας με τη σκέψη ότι τα δάκρυα του παιδιού είναι μόνο για να τα δείτε εσείς και θα σταματήσουν σύντομα αφού εσείς έχετε φύγει. Όσο θλιβερά και να κλαίει, αποχωρίστε γρήγορα και να είστε σίγουροι πως πολύ σύντομα το παιδί σας θα ηρεμήσει.

Πηγή: http://www.everydayhealth.com/kids-health/separation-anxiety.aspx