Ο ρόλος της διατροφής στη ζωή των ανθρώπων
Έφη
Δ. Νοικοκύρη
Διαιτολόγος –
Διατροφολόγος
Η
εξασφάλιση της τροφής είναι πρώτιστη ανάγκη επιβίωσης, μιας και όλες οι
βιολογικές λειτουργίες συντήρησης και ανάπτυξης του ανθρώπου υποστηρίζονται
μέσω της διατροφής. Πολλοί παράγοντες επηρεάζουν τις επιλογές τροφής και
διαμορφώνουν τις διατροφικές συνήθειες των ανθρώπων.
Οι
δίαιτες που επικρατούν στους διάφορους πληθυσμούς έχουν διαμορφωθεί μέσα από
αλληλεπιδράσεις βιολογικών μηχανισμών και πολιτισμικών παραγόντων. Η κατανόηση
και η ερμηνεία των παραγόντων αυτών όμως, συχνά είναι περιπλοκή. Θα πρέπει να
σημειωθεί ότι ο άνθρωπος δε διαθέτει την έμφυτη ικανότητα να αναγνωρίζει αμέσως
τα είδη που είναι απαραίτητα για να υποστηρίξουν τις διατροφικές του ανάγκες,
με λίγα λόγια η τροφική επιλογή είναι μια διαδικασία που μαθαίνεται.
Οι
διατροφικές συνήθειες αποτελούν μέρος της κουλτούρας και της πολιτισμικής
ταυτότητας του ατόμου. Μέσω της συμμετοχής τους σε μια δεδομένη κουλτούρα και
της πολιτισμικής ταυτότητας του ατόμου. Μέσω της συμμετοχής τους σε μια
δεδομένη κουλτούρα, τα από με μυούνται στις διατροφικές συνήθειες που αυτή έχει
προκρίνει. Η διατροφική ταυτότητα του κάθε ατόμου μπορεί να αποκαλύψει
πολύτιμες πληροφορίες για τις πολιτισμικές καταβολές του, όσο και για τις
κοινωνικές και περιβαλλοντικές επιρροές που έχει δεχτεί. Το άτομο μαθαίνει πώς
να επιλέγει την τροφή του μέσω της έκθεσης στη συμπεριφορά των συνανθρώπων του
καθώς και από τις προσωπικές του εμπειρίες. Με τη έννοια αυτή οι διαιτητικές
συνήθειες αποτελούν μέρος της κουλτούρας και «κληρονομούνται» μαζί με τα άλλα
πολιτισμικά στοιχεία.
Η
υγεία του άτομου και του πληθυσμού γενικά είναι αποτέλεσμα αλληλεπίδρασης της
γενετικής και ενός αριθμού περιβαλλοντικών παραγόντων. Η διατροφή είναι ένας
παράγοντας ύψιστης σημασίας. Το γενικό προφίλ των ανθρώπων δεν έχει αλλάξει εδώ
και 10000 χρόνια. Αντιθέτως μεγάλες αλλαγές έχουν συμβεί στις διατροφικές
προλήψεις, στην κατανάλωση ενέργειας και στη φυσική άσκηση.
Σήμερα
οι βιομηχανικές κοινωνίες χαρακτηρίζονται από αύξηση στην πρόσληψη ενέργειας
και μείωση της κατανάλωσης της, αύξηση κατανάλωσης στο κορεσμένα λίπη και στα
λιπαρά οξέα, μείωση της λείψεις των πολύπλοκων ύδρογονανθράκων, αύξηση στα
δημητριακά και μείωση στα φρούτα και τα λαχανικά και μείωση στη λήψη πρωτεϊνών,
αντιοξειδωτικών και ασβεστίου.