Το τζόγκινγκ αυξάνει κατά έξι χρόνια το προσδόκιμο ζωής
Το
τακτικό τζόγκινγκ μπορεί να αυξήσει το προσδόκιμο ζωής έως και έξι χρόνια τόσο για
τους άνδρες όσο και για τις γυναίκες, σύμφωνα με νέα επιστημονική έρευνα δανών
ερευνητών.
Η
συγκεκριμένη έρευνα καταδεικνύει ότι ακόμα και το ελαφρύ τρέξιμο για μία ώρα
την εβδομάδα, μπορεί να αποβεί σημαντικό για την αύξηση του προσδόκιμου ζωής.
Οι
ερευνητές, με επικεφαλής τον καρδιολόγο Πέτερ Σνορ του πανεπιστημιακού
νοσοκομείου Μπίσπεμπεργκ της Κοπεγχάγης, που παρουσίασαν τα ευρήματά τους στο
ευρωπαϊκό καρδιολογικό συνέδριο "EuroPRevent2012" στο Δουβλίνο,
τόνισαν ότι η έρευνά τους δίνει μία οριστική και κατηγορηματικά θετική απάντηση
στο ερώτημα κατά πόσο το τζόκινγκ έχει θετικά οφέλη για την υγεία μας.
Μπορούμε πλέον να δηλώσουμε με βεβαιότητα ότι: «Το
τακτικό τζόγκινγκ αυξάνει τη διάρκεια της ζωής. Τα καλά νέα μάλιστα είναι ότι
δεν χρειάζεται κανείς να κάνει πολύ τζόγκινγκ, για να έχει ωφέλεια», δήλωσε ο
Σνορ.
Οι ερευνητές συνέκριναν τη θνησιμότητα όσων έκαναν
τζόκινγκ και όσων δεν έκαναν, σε ένα δείγμα πληθυσμού 20.000 ατόμων ηλικίας 20
έως 93 ετών, από τους οποίους 1.116 άνδρες και 762 γυναίκες έκαναν τζόκινγκ,
αρχής γενομένης από το 1976.
Οι
επιστήμονες συσχέτισαν την υγεία των συμμετεχόντων με το αν έκαναν τζόκινγκ και
κατά πόσο συχνά. Στη διάρκεια της επόμενης 35ετίας, πέθαναν 10.158 άτομα που
δεν έκαναν τζόκινγκ και 122 που έκαναν.
Οι Δανοί ερευνητές, έβγαλαν το συμπέρασμα ότι το συχνό
τζόκινγκ μειώνει σε ποσοστό 44% κατά μέσο όρο τον κίνδυνο θανάτου και για τα
δύο φύλα. Οι άνδρες που κάνουν τζόγκινγκ, φαίνεται ότι επεκτείνουν τη ζωή τους
κατά 6,2 χρόνια, ενώ οι γυναίκες κατά 5,6.
Πιο
ευεργετικό φαίνεται να είναι το τζόκινγκ που γίνεται με αργό έως μέτριο ρυθμό
για μία έως δυόμιση ώρες συνολικά την εβδομάδα (μισή ώρα έως τρία τέταρτα κάθε
φορά).
Ο «τζόγκερ», όπως είπαν οι ερευνητές, πρέπει να
αισθάνεται ότι λαχανιάζει ελαφρά, αλλά όχι πολύ. «Η σχέση μοιάζει με αυτή της
δόσης του αλκοόλ. Η θνησιμότητα είναι χαμηλότερη στους ανθρώπους που κάνουν
ήπιο τζόκινγκ από ό, τι σε όσους δεν κάνουν καθόλου ή όσους κάνουν υπερβολικά
πολύ», τόνισε ο Σνορ.
Το τζόγκινγκ, σύμφωνα με τους επιστήμονες, είναι ωφέλιμο,
επειδή, μεταξύ άλλων, αυξάνει την πρόσληψη οξυγόνου από τον οργανισμό, ανεβάζει
την «καλή» χοληστερόλη και μειώνει τα τριγλυκερίδια, ρίχνει την πίεση του
αίματος, εμποδίζει την παχυσαρκία, βελτιώνει τη λειτουργία της καρδιάς και την
πυκνότητα των οστών, ευνοεί την καλή λειτουργία του ανοσοποιητικού συστήματος,
ενώ επιδρά θετικά και στην ψυχολογία του ατόμου (και επειδή ο αθλούμενος, καθώς
τρέχει αργά, μπορεί να έχει κοινωνικές επαφές με τους γύρω ανθρώπους).
Το τζόγκινγκ άρχισε να γίνεται δημοφιλές κατά τη
δεκαετία του ΄70, όταν μεσήλικες άνδρες έτρεχαν στα πάρκα και στους δρόμους των
πόλεων ώστε να μειώσουν ή/και να αποφύγουν τον κίνδυνο εμφράγματος και
εγκεφαλικών επεισοδίων.
Από
τότε - και ειδικότερα επειδή λίγοι ηλικιωμένοι πέθαναν κατά τη διάρκεια της
άσκησης - υπήρξε μία επιστημονική διαμάχη πολλών ετών αναφορικά με τον βαθμό που
το τζόγκινγκ ως μέθοδος άσκησης μπορεί να αποβεί τελικά ωφέλιμο ή όχι για τους
ανθρώπους μεγαλύτερης ηλικίας.
Η ίδια δανική ερευνητική ομάδα, με επικεφαλής τον
καρδιολόγο Πέτερ Σνορ, πέρυσι παρουσίασε μία άλλη έρευνα, σύμφωνα με την οποία
το ποδήλατο αυξάνει τη διάρκεια ζωής έως και πέντε χρόνια.
Η
διαφορά όμως με το τζόκινγκ είναι ότι ενώ σε αυτό το μεγαλύτερο όφελος έχουν
όσοι προβαίνουν σε μέτριας έντασης άσκηση, στο ποδήλατο επωφελούνται
περισσότερο όσοι ασκούνται με εντονότερους ρυθμούς.
Πηγή:
ΑΠΕ